روش درست برخورد با کودک خودسر و لجباز چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۳۰۹۲۴
رفتار عاقلانه والدین برای تربیت کودک خودسر روش های برخورد با کودک نافرمان به فرزندتان بگویید از وی چه می خواهید بازی بهترین راه ارتباطی کودک و والدین است با توجه به علاقه مندی کودک او را تشویق تقویت کنید عاطفی برخورد نکنید به کودکتان یاد بدهید که فکر کند جنگ هایتان را انتخاب کنید قدرت تان را حفظ کنید وقت های منظمی را برای گفتگو با فرزندتان تعیین کنید رفتار عاقلانه والدین برای تربیت کودک خودسر
به گزارش اقتصاد آنلاین، تربیت کودک نافرمان کار سختی است اما غیرممکن نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برخی والدین به دلیل عدم آگاهی از نحوه تربیت بچه نافرمان دست به تنبیه های دشوار تری می زند و همواره حلقه ازادی بچه را با قوانین سخت گیرانه تر تنگ می کنند بی آنکه بداند این شیوه کار را بدتر می کند.
روش های برخورد با کودک نافرمان نیز به ظاهر ساده است اما نکته مهم در این روش ها نحوه بکار گیری آنها می باشد زیرا لازم است هنگامی که کودکتان حسابی شما را کلافه کرده است آرامش خود را حفظ کنید و روش های برخورد با کودک نافرمان را به یاد بیاورید. از جمله مهم ترین شیوه های پیشنهادی در برخورد با کودکان نافرمان میتوان به موارد زیر اشاره نمود :
به فرزندتان بگویید از وی چه می خواهیدبنا بر گفته ی اُکول اسمیت، از بزرگ ترین اشتباه هایی که والدین مرتکب میشوند ، عرضه ی دستورات منفی است، مانند این که« ندو!» یا« به فلان چیز دست نزن!» درباره ی جمله ی اول، از آنجایی که کودکان مهارت استدلال منطقی ضعیفی دارند، برای شان واضح نیست که به جای« ندویدن»، چه کاری باید انجام دهند. وی می نویسد:« چنانچه او ندود، پس چه کاری باید انجام دهد؟ باید ورجه وورجه کند؟ بپرد؟ لی لی برود؟ بخزد؟ پرواز کند؟ بی حرکت بایستد؟» درباره ی جمله ی دوم، باز هم کم بود دلیل منطقی در بچه ها نقش مهمی ایفا می کند، آن ها کنترل ضعیفی روی انگیزه خویش از انجام کارها دارند.
اُکول اسمیت پیشنهاد می دهد در عوض از جملات دستوری مثبت استفاده کنید:« لطفا راه برو!» و« لطفا دست هات رو کنارت نگه دار!» نمونه های دیگر عبارت اند از:
به جای بیان کردن« خواهرت رو نزن!» بگویید:« لطفا دست های مهربان داشته باش.»
به جای« توپ رو پرت نکن!» بگویید:« لطفا توپ رو توی دستت نگه دار.»
بازی بهترین راه ارتباطی کودک و والدین استشما میتوانید این آموزش ها را در قالب های گوناگون به کودکان خویش یاد بدهید حتماً مکانی را برای کودک طراحی کنید که او بتواند به آسانی لباس هایش را مجزا از شما در جالباسی قرار دهد به وی بگویید که چه طور میتواند در عرض چند دقیقه چه طور میتواند تمام وسایلش را جایگزین کند.
یکی از مسایل دیگر در این زمینه این است که شما علاقه مندی های کودک را برای خویش به صورت یک فهرست درآورید شما میتوانید از آن علاقه مندی ها برای تشویق رفتار و شکلدهی رفتار در کودک استفاده کنید.
به طور نمونه به او می گویید پس از آنکه که کتاب هایت را منظم کردی می توانی بروی بازی کنی این بازی میتواند در محیط خانه با یک اسباب بازی باشد و یا میتواند خارج از خانه با دوستان باشد.
با توجه به علاقه مندی کودک او را تشویق تقویت کنیدیعنی کار خوبی که انجام گردیده است با فعالیتی که کودک علاقمند است همراه شود این سبب می شود که رفتار هم در او سریعتر تقویت شود و شکل بگیرد ولی توجه داشته باشید سیستم تقویت نباید به باج گیری در کودک تقویت شود.
عاطفی برخورد نکنیدوقتی فرزندتان از موضوع دفاعی برخورد می کند شما به آسانی به صورت عاطفی با قضیه برخورد می کنید. هنگامی که آنها ناراحت هستند، شما نیز ناراحت می شوید و گاهی وقت ها معلمان و بزرگترهای دیگر هم ناراحت می شوند. برعکس این کار، بیایید به موضوعی که وجود دارد تمرکز کنید. با آنچه فرزندتان می گوید یا می کند به صورت فردی برخورد نکنید. به عنوان مثال هنگامی که فرزندتان از نوشتن مشق زیاد ناراحت است با او هم دلی کنید و بگویید “درک می کنم نوشتنش مشکل است اما به عنوان دانش آموز وظیفه ات انجام دادن تکالیف است. می توانی قدری استراحت کنی و بعد ادامه بدهی.” ولی نباید به خودتان اجازه بدهید که معلمش را زیر سوال ببرید بلکه باید احترام معلمش را در همه حال حفظ کنید.
به کودکتان یاد بدهید که فکر کندکودکانی که از منابع قدرت نافرمانی می کنند اغلب نسبت به بزرگترها و قوانین واکنش نشان می دهند تا این که آگاهانه کاری را انجام دهند. آن ها وقتی را صرف نمی کنند که به کارهایشان فکر کنند. آن ها فکر نمی کنند به این که کاری که انجام میدهند امکان دارد تبعات و پیامدهایی داشته باشد.
هرگز برای کودکتان خیلی زود نیست که به او یاد بدهید چطور وضعیت را ارزیابی کند. یک وقت ممکن است چنین چیزی بگوید:“نمی خواهم برای امتحان بروم”، شما به جای اینکه ادامه ی حرفش را به لحاظ عاطفی بگیرید( که برای والدین طبیعی است)، از او سوال کنید:“اگر مطالعه نکنی ممکن است چه اتفاقی بیفتد؟” چنانچه او بگوید:“هیچ اتفاقی نمی افتد”، تلاش کنید ارامش خویش را حفظ کنید و به جای ورود در بحث و جدلش، باز به سوالات خویش ادامه دهید. شما امکان دارد سوال کنید:“آیا با مطالعه نکردنت امکانش هست که نمره ی کمتری بگیری یا حتی در امتحان یا کلاس نتیجه ات غیر قابل قبول شود؟”
نکته ای که در پرسیدن سوالات هست، جر و بحث کردن نیست بلکه یاددادن به کودک است که به جای واکنش نشان دادن ، فکر کند.
جنگ هایتان را انتخاب کنیدپدر و مادری کردن حتی زمانیکه مشکل خاصی هم وجود ندارد کار سختی است، ولی زمانیکه یکی از کودکان تعمدا بدرفتاری می کند، معضلات چند برابر می شوند؛ بنابراین باید انتخاب کنید که چطور انرژی تان را هوشمندانه صرف کنید. به عنوان مثال اگر فرزند نوجوان شما دوست دارد شلواری بپوشد که برایش خیلی بزرگ است، ولی مُد است، فکر می کنید آیا حقیقتا لازم است روزتان را صرفا بخاطر انتخاب بد وی، با جروبحث و بدخلقی آغاز کنید؟
از طرفی دیگر، اگر فرزندتان به شما بگوید دیگر نمی خواهد به مدرسه برود، زیرا درس خواندن را دوست ندارد، این دقیقا زمانی است که باید بگویید:« دیگه این حرفو نشنوم!». خودتان سبُک و سنگین کنید و ببینید چه زمان هایی بهتر است بلیط های تان را خرج کنید. در واقع باید بیشتر وقت ها انعطاف به خرج بدهید تا چنانچه احتیاج داشتید اعمال قدرت کنید، موفق بشوید. یکی از مهم ترین چیز هایی که باید از یاد نبرید این است که شما نمی توانید فرزندتان را تغییر دهید مگر این که اول نگاه خودتان را تغییر بدهید.
قدرت تان را حفظ کنیدوقتی وارد بحث و جدالی با فرزندتان می شوید، تنها کاری که می کنید این است که قدرت بیشتری در این حالت به او می دهید. در واقع ، فرزند شما این چنین برداشت می کند که این قدرت را دارد که با شما در بیفتد، در نتیجه رفتارهایش ستیزه جویانه تر هم خواهد شد.
این بار که کودک تان سعی کرد شما را وارد جنگ قدرت در مورد چیزی کند فقط بگویید:« اگر فلان کار را کردی، در مورد اتفاقی که افتاده صحبت خواهیم کرد، دیگر نمی خواهم در این مورد چیزی بشنوم!» و اتاق را ترک کنید. وقتی آن مکان را ترک می کنید، تمام قدرت را با خودتان از آنجا بیرون می برید. این را بدانید که هر چه بیشتر وارد بحث و مشاجره با فرزندتان شوید، اختیار و کنترل بیشتری به او می دهید.
وقت های منظمی را برای گفتگو با فرزندتان تعیین کنیدزمان هایی که شرایط طبیعی و ارام است و هیچ جنگ و جدالی بین شما و فرزندتان در جریان نیست، کنار فرزندتان بنشینید و به او نشان دهید که وظیفه ی خود را به عنوان پدر یا مادر بسیار جدی می گیرید و قصدتان، محافظت از او و کمک به پرورش سالم اوست جوری که در آینده شخصی مسوول، کارامد، متکی به نفس و شاد و موفق باشد و بتواند از زندگی اش لذت ببرد.
به او یادآوری کنید که خانواده ی شما قوانین و ارزش هایی دارد که همه برای این که او آینده ای روشن داشته باشد الزامی اند و قرار نیست کسی او را آزار بدهد تا وقتی بزرگ شد دچار اندوه و حسرت بشود. میتوانید یک روز در هفته را برای یک گفت وگوی صمیمی با فرزندتان برقرار کنید و به آن پایبند بمانید.
منبع: عصر ایران
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: تربیت فرزند تربیت کودک حفظ کنید تربیت کودک علاقه مندی یاد بدهید روش ها وقت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۳۰۹۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اگر بیش از حد به دیگران وابسته می شوید بخوانید
همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: داشتن امید به روزهای بهتر طبیعی است، اما گاهی اوقات این امید میتواند خیلی طولانی و هدف نیز فراموش شود؛ بنابراین برای رسیدن به هدف موردنظر باید آگاهانه تلاش کرد تا به نتیجه رسید. در غیر این صورت چیزی تغییر نخواهد کرد و ممکن است ناچار شویم مدت‌ها درگیر مشکلات خود باقی بمانیم.
دکتر سعید بابایی، روان‌شناس و طرح واره درمانگر در مورد وابستگی به دیگران می‌گوید: همه ما در سنین پایین و در دوران کودکی باتوجه‌به اینکه توانایی و تجربه لازم را برای اینکه بتوانیم شناخت بهتری از دنیای پیرامون خود داشته باشیم ، درست عمل کنیم، عادت‌ها و رفتار درست‌تری داشته‌ایم نیازمند آن هستیم که خانواده و والدین آموزش های لازم را به ما بدهند تا بدانیم کجا باید چطور عمل کنیم و درست تصمیم‌گیری کنیم و بتوانیم مسیر درستی انتخاب کنیم. در این زمان قدرت تصمیم‌گیری های لازم برای اینکه بدانیم چه‌کار باید بکنیم، کجا باید حرف چطور حرف بزنیم و رفتار درست هر کجا به چه صورتی باید باشد نداریم.
به گفته این روان‌شناس، اگر به هر دلیلی خانواده ما آشفته و از هم گسیختهباشند یا والدین به‌خاطر تنش‌های و مشکلاتی که دارند نتوانند درست ما را کمک کنند؛ بنابراین ما هم نمی‌توانیم الگوهای مناسبی از جانب آنها دریافت کنیم. به همین خاطر ممکن است دچار محرومیت هیجانی شویم.
به‌این‌ترتیب نمی‌توانیم عواطف، احساسات، محبت و نوازش را به‌خوبی دریافت کنیم یا پاسخ مناسبی به آنها دهیم؛ بنابراین ممکن است این الگو در ذهنمان ایجاد شود که در سنین بالاتر برای برخوردار شدن از یک آغوش یا نوازش و دریافت محبت دیگران باید به آنها باج‌های عاطفی بدهیم.
بیشتر بخوانید
باج می گیرم که دوستت بدارم!
۹ عادت افراد ناموفق که هرگز در زندگی جلو نمی‌روند
ضرورت داشتن الگوی مناسبدکتر بابایی می‌گوید: در واقع پاسخ به هیجانات ما نیازی است که حتماً باید برآورده بشود. ولی چون برآورده نمی‌شود ما با تابعیت از الگوهای نامناسب رفتار نامناسبی هم خواهیم داشت و هنگام تصمیم‌های جدی مانند وارد رابطه شدن یا تصمیم‌گیری برای شغل جدید نمی‌توانیم درست تصمیم بگیریم. در واقع میتوان گفت اگر به هر دلیلی دچار تردید و تنش شده باشیم یا محرومیت‌های ما خیلی شدید باشد ما همان الگوی آسیب‌رسان تکراری را دوباره انتخاب خواهیم کرد. درصورتی‌که همه ما نیازی نداریم که برای مورد تأیید و توجه قرارگرفتن رفتار اشتباهی در پیش بگیریم.
گاهی برای همه ما پیش می‌آید که متوجه می‌شویم مدام اشتباهات قبل را تکرار می‌کنیم یا باوجودآنکه می‌دانیم انتخابمان درست نیست یا در ارتباط اشتباهی هستیم نمی‌توانیم تغییر مسیر بدهیم.
داشتن طرح‌واره نقص و شرم چیزی است که به ما احساس ناکافی بودن می‌دهد و مدام خودمان را سرزنش می‌کنیم که چرانمی توانم درست رفتار کنیم. برای رهایی از چنین احساساتی باید حتماً ریشه آنها بررسی و در صورت امکان برطرف شوند.
ما اغلب مسیرهای آشنا را انتخاب می‌کنیم. به همین خاطر هم مدام اشتباهاتمان را تکرار و افرادی را انتخاب می‌کنیم که رفتار نامناسبی با ما داشته باشند.
البته در ارتباطات نامناسب و ناموفق هم فکر می‌کنیم می‌توانیم طرف مقابل را تغییر دهیم و این‌گونه خودمان را آرام می‌کنیم برای ترک‌نکردن عادت‌های به وجود آمده؛ قدرت تغییر مسیر را نخواهیم داشت ... در واقع به‌خاطر آسیب‌هایی که قبلاً دیدیم از منطقه امن خودمان خارج نمی‌شویم؛ بنابراین ما معمولاً بر اساس منطق مسیر خود را انتخاب نمی‌کنیم؛ چون چیزی که باعث این مسئله می‌شود این است که ما به الگوهای آشنا بیشتر توجه می‌کنیم؛ بنابراین معمولاً در مسیر تکرار اشتباهات خود اسیر خواهیم شد.
رهایی از روابط آسیبزنندهگاهی ما مدام وارد روابطی می‌شویم که نتایج مشابهی دارند؛ بنابراین هر بار احساس می‌کنیم وارد رابطه‌ای شده‌ایم که فقط اسم آن عوض شده و در واقع همه به‌نوعی یک نوع شخصیت دارند.
گام نخست برای رهایی از چنین موقعیت‌هایی آگاهی از آنها و شناخت مشکلات خودمان است. وقتی مدام احساس ترس ازدست‌دادن دیگران را داریم و می‌ترسیم دوباره ترک شویم؛ در واقع همین اتفاق هم خواهد افتاد و الگوی آسیب‌رسان ما بارهاوبارها به ما آسیب خواهد زد.
ما معمولاً برای رهایی از این مشکلات به کمک متخصص و مشاور نیاز داریم. اما درهرصورت این خود ما هستیم که باید سعی کنیم با افزایش اعتمادبه‌نفس و باور خودمان موفق شویم الگو درستی برای انتخاب خود داشته باشیم.
در این میان، شناخت و رویارویی آسیب‌های دوران کودکی نیز میتواند کمک خوبی برای حل چنین مشکلاتی به ما بکند.
کد خبر 849696 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها مردان بهداشت روانی خبر مهم ازدواج - طلاق روانشناسی زنان
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد